- incydencik
- incydencik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -u {{/stl_8}}{{stl_7}}'mały incydent': {{/stl_7}}{{stl_10}}Błahy, mało ważny, zabawny incydencik. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
incydencik
Look at other dictionaries:
incydencik — m III, D. u, N. incydencikkiem; lm M. i zdr. od incydent Drobny, błahy, zabawny incydencik … Słownik języka polskiego
